به نقل از «صراط نیوز»

دیوار چین ایرانی کجاست؟

تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۳۹۴۲۲

صراط:

که در استان گلستان واقع شده، به عنوان طولانی‌ترین اثر معماری ایران باستان و دومین دیوار تاریخی بلند در قاره آسیا پس از دیوار چین (به طول ۶ هزار کیلومتر) با ۲۰۰ کیلومتر طول از ساحل دریای خزر واقع در شمال گمیشان شروع و بعد از طی مسیر در امتداد گرگان‌رود تا حوالی پارک ملی گلستان در شهرستان کلاله امتداد دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مار سرخ

به گزارش ایرنا دیوار دفاعی گرگان در بین اهالی منطقه به “مار سرخ” هم مشهور است. علت نام‌گذاری آن استفاده از آجر‌های سرخ در قسمت میانی دیوار است. به عقیده کارشناسان این دیوار نیز همانند دیوار چین به منظور دفاع از مرز‌های کشور و برای مقابله در برابر نفوذ دشمنان ساخته شده است. جالب اینجاست که برای این دیوار انتهایی مشخص نشده به این دلیل که در زمان ساخت این دیوار، سطح آب دریای مازندران از الان پایین‌تر بوده و ممکن است بخش‌هایی از این دیوار زیر آب دریا قرار گرفته و تخریب شده باشد.

اهمیت تاریخی
قدمت این دیوار که از آجر‌های گلی سرخ رنگ ساخته شده به دوره ساسانی باز می‌گردد. یک تیم باستان‌شناسی مرکب از محققان ایرانی و بریتانیایی موفق شده‌اند تاریخ احداث آن را سده ۵ و یا ۶ میلادی تعیین کنند. پادشاهان ساسانی که با امپراتوری روم شرقی جنگ‌های مداومی داشتند از سوی شمال نیز با تهدید قوم هون (Hun) و دیگر اقوام شمالی روبه‌رو بودند؛ بنابراین احداث این دیوار می‌توانست محل رخنه این اقوام را به داخل ایران در فواصل کوهستان‌های قفقاز و خط ساحلی دریای مازندران ببندد. این دیوار از دیوار هادریان که توسط امپراتور هادریان در مرز انگلستان و اسکاتلند احداث شد، طولانی‌تر و از بسیاری از بخش‌های دیوار چین، بیش از هزار سال کهن‌تر است. تصور می‌شود که این دیوار سومین دیوار بزرگ تاریخی (بعد از دیوار چین و دیوار سمیز آلمان) جهان و بزرگترین دیوار آجری دنیا باشد.

این دیوار همچنین طولانی‌ترین اثر تاریخی ایران است که طی ۹۰ سال ساخته شده است. در این دیوار دفاعی اشیایی هم یافت شده که تخمین تاریخ ساخت را با چالش‌هایی مواجه می‌کند. سفال خاکستری و قرمز دوره اشکانی و سفال قرمز دوره ساسانی به همراه شیشه و فلز از جمله این آثار هستند. شواهدی در یکی از سربازخانه‌ها و دژها، نشان از حضور سربازان و فعال بودن ویژگی دفاعی آن تا حداقل یک قرن پس از ساخت دارد، اما پس از این مدت به دلیل نیاز به حضور سربازان بیشتر در نبرد با امپراطوری روم یا مقاومت در برابر دیگر حملات، به طور تدریجی دیوار متروک شد.

جالب است بدانید برای نخستین بار یک عکاس خلبان آمریکایی عکس این دیوار را ثبت کرد. آقای اشمیت خبرنگار آمریکایی که با هواپیمای خود در سال ۱۳۱۶ از نقاط باستانی ایران عکاسی می‌کرد، در منطقه گرگان دیوار قرمز رنگی را دید که از سمت دریای خزر به طرف کوه‌های گلیداغ امتداد دارد. او از این دیوار عکس گرفت و این عکس‌ها سندی برای تحقیقات باستان‌شناسان ایرانی و خارجی بر این دیوار شد.

قلعه‌های پشت دیوار

گویا حفاظت از مرز‌ها صرفا اب ساخت این دیوار کامل نشده چراکه در پشت دیوار دفاعی گرگان حدود ۳۶ قلعه با مساحت‌های ۵ تا ۲۰ هکتار کشف شده‌اند که برای دفاع از این منطقه ساخته شده بودند و دلیل آن هم ویژگی‌های دفاعی بوده که این قلعه‌ها در معماری خودشان داشته‌اند. اما در نواحی شرقی که تپه ماهور و کوهستان بیشتری به چشم می‌خورد، قلعه‌ها متراکم‌تر و فاصله‌های کمتری از یکدیگر دارند. این قلعه‌ها به غیر از ارگ، حصار و بارو دارای خندق‌هایی با هدف آجرپزی هم بوده و بزرگترین خندقی که در این منطقه کشف شده حدود ۳۳۰ هکتار وسعت داشته است. برج‌های نگهبانی دایره شکل متصل به دیوار‌های قلعه نیز در فواصل منظم و در چهار گوشه آن قرار دارند و دارای جلوآمدگی به سمت بیرون قلعه هستند.

کوره‌های آجرپزی

باستان‌شناسان آثار وجود حدود ۱۵۰ کوره آجرپزی اطراف دیوار را شناسایی کرده‌اند که نشان از کارگاه صنعتی بزرگی برای احداث این دیوار دارد. همچنین برای گرم کردن کوره‌ها با توجه به دوری یا نزدیکی آن به جنگل از چوب‌های جنگلی یا خاک و خاشاک و نی استفاده می‌کردند. یعنی در نواحی شرقی دیوار از خاشاک و نی و در نواحی غربی آن از چوب‌های جنگل استفاده می‌شد. در ضلع جنوبی دیوار دفاعی گرگان، خندق‌هایی برای پذیرایی از کوره‌های آجرپزی با عمق ۲ متر در زمین‌های این منطقه ساخته شده است. در این خندق‌ها سکو‌هایی برای نگهداری خشت‌های تولید در ۱۱ ردیف با فاصله تقریبی ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر از یکدیگر ساخته شده‌اند تا عبور جریان هوا و گرما و حرارت حاصل از مواد سوختی داخل کوره را ممکن سازند که در نتیجه آن آجر‌هایی که چیده شده روی هم در داخل چاله بهتر پخته شوند.

بهترین زمان سفر

با توجه به موقعیت جغرافیایی منطقه، بهترین زمان سفر به اینجا اصولا اوایل بهار یا اوایل پاییز است. اما اگر خواستید در تابستان و زمستان هم می‌توانید به این منطقه بروید، ولی باید با شرایط سرما و گرمای خطه شمالی این منطقه کنار بیایید. بازدید از دیوار دفاعی گرگان چند ساعتی طول می‌کشد، به همین دلیل لازم است مقداری خوراکی و آب آشامیدنی به همراه داشته باشید. برای اقامت هم باید روی خانه‌های محلی حساب کنید.

مسیر دسترسی

با تمام این اوصاف اگر مشتاق شدید این دیوار را از نزدیک ببینید اگر بخواهید با خودرو شخصیتان به این منطقه بروید، ابتدا حدود ۵۳۵ کیلومتر رانندگی از سمت تهران به سمت شهر‌های فیروزکوه، ساری، گرگان، آزادشهر و مینودشت و سرانجام به کلاله را در پیش دارید. اما اگر با وسایل نقلیه عمومی می‌خواهید به سمت این منطقه بروید، هر روز و به صورت مرتب اتوبوس‌هایی از پایانه‌های تهران به سمت کلاله، گنبدکاووس، آزادشهر و گرگان حرکت می‌کنند. همچنین شما می‌توانید با قطار یا هواپیما تا گرگان بروید و از آنجا به راحتی با ماشین‌های متعددی که در دسترس هستند، خودتان را به کلاله برسانید. نشانی هم این است: کلاله، منطقه پیشکمر یا روستای تمرقره‌قوزی.

منبع: صراط نیوز

کلیدواژه: باستان دیوار چین قاره آسیا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۳۹۴۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

داغ شدن زمزمه‌های ورود اژدهای سرخ برای مهار ایران؛ اهرم فشار پکن کجاست؟

واشنگتن خواهان مهار پکن در تهران است، اما کارشناسان می‌گویند این موضوع به این سادگی‌ها هم نیست.

نشریه فارن پالیسی در مقاله‌ای با عنوان «چین واقعاً چقدر بر ایران اهرم دارد؟» نوشت: حتی قبل از اینکه ایران صدها هواپیما بدون سرنشین و موشک را به سمت اسرائیل پرتاب کند، مقامات آمریکایی از چین خواسته بودند تا از نفوذ خود برای متقاعد کردن تهران برای مهار اقدامات تحریک‌آمیز خود و گروه‌های مقاومت در سراسر خاورمیانه استفاده کند.

حمله انتقام جویانه ایران که اولین حمله مستقیم این کشور به خاک اسرائیل بود، ایالات متحده را به استفاده بیشتر از اهرم بالقوه پکن در خاورمیانه ترغیب کرده است. چین مدت‌هاست که بزرگترین شریک تجاری ایران است و مقامات ارشد ایالات متحده از جمله رئیس جمهور جو بایدن، به طور علنی از پکن خواسته‌اند تا به کنترل تهران کمک کند، به ویژه در حالی که ماه‌ها حملات گروه انصارالله در دریای سرخ که توسط ایران تشویق می‌شوند، حمل و نقل جهانی را مختل کرده است. جان آلترمن، مدیر برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی گفت: «حدود یک سوم از کل تجارت ایران با چین شکل می‌گیرد و این کشور به یک محافظ مهم برای منافع ایران در شورای امنیت تبدیل شده است. به نظر من چین تنها کشوری است که بیشترین توانایی را برای نفوذ بر ایران دارد، اگر بخواهد.»

با افزایش تنش بین اسرائیل و ایران، قانونگذاران آمریکا فشار را بیشتر می‌کنند. در تازه‌ترین اقدام، مجلس نمایندگان آمریکا با اکثریت قریب به اتفاق قانون تحریم‌های انرژی ایران و چین را تصویب کرد. این قانون برای هدف قرار دادن شرکت‌های چینی که نفت خام ایران را خریداری می‌کنند و در نتیجه پول را به اقتصاد ایران پمپاژ می‌کنند، طراحی شده است. این لایحه برای تصویب نهایی به سنا منتقل شده است.

جاش گوتهایمر، نماینده دموکرات کنگره گفت: «در حالی که ما اینجا هستیم، ایران از تجارت نفتی خود با چین برای آوردن درآمد ۱۵۰ میلیون دلاری در روز استفاده می‌کند. چین با واردات میلیون‌ها بشکه نفت در روز، ایران را در تجارت نگه می‌دارد و بودجه‌های مهمی را برای برنامه‌هایی چون توسعه موشکی و تسلیحات هسته‌ای فراهم می‌کند.

اگرچه ایالات متحده به طور فزاینده‌ای به دنبال چین برای تحت تأثیر قرار دادن ایران است، برخی کارشناسان هشدار می‌دهند که این موضوع به این سادگی‌ها نیست.

کمتر کشوری به اندازه چین با ایران روابط اقتصادی قابل توجهی دارد. چین برای بیش از یک دهه بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است، یک رابطه طولانی مدت که عمدتا حول محور تجارت نفت بوده است. بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، شرکت‌های چینی واردات نفت ایران را بیش از سه برابر کردند و فروش را به بالاترین حد در ۱۰ سال اخیر رساندند.

اما روابط اقتصادی آن‌ها به لحاظ نفوذ نابرابر است. به عنوان مثال، سال گذشته بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت خام ایران به چین بوده است. با این حال، چین تامین‌کنندگان بسیار دیگری فراتر از ایران دارد و عرضه تهران تنها ۱۰ درصد از کل واردات چین را تشکیل می‌دهد.

پاتریشیا کیم، یکی از همکاران موسسه بروکینگز، به فارین پالیسی گفت: پکن به‌عنوان بزرگ‌ترین شریک تجاری و حامی قدرت بزرگ ایران، از کانال‌های ارتباطی ممتاز با تهران برخوردار است و بدون شک نفوذ بیشتری بر این کشور نسبت به ایالات متحده یا متحدانش دارد.

او افزود: «اگر رهبران چین تصمیم بگیرند رویکرد مداخله جویانه‌تری اتخاذ کنند، سخت است بگوییم که پکن چقدر می‌تواند تهران را مهار کند.»

ویلیام فیگوروآ، کارشناس روابط چین و ایران در دانشگاه گرونینگن هلند، گفت: در حالی که چین از نظر فروش و تجارت نفت دارای اهرمی است، استفاده از این اهرم هم از نظر سیاسی و هم از نظر لجستیکی چالش برانگیز است.

به عنوان مثال، پالایشگاه‌های خصوصی چین که در بازار سیاه فعالیت می‌کنند، به طور غیرقانونی بیشتر نفت ایران را خریداری می‌کنند، نه پالایشگاه‌های دولتی. او گفت که این پالایشگاه‌های خصوصی «به‌شدت دشوار است که کنترل شوند» و کنترل مستقیم واردات نفت ایران از چین را برای پکن چالش‌برانگیز می‌کند.

مقیاس سرمایه‌گذاری چینی‌ها در ایران که عمدتاً توسط شرکت‌های خصوصی هدایت می‌شود، همچنان یک موضوع آزاردهنده در روابط بین دو کشور است. فیگوئروا گفت که چین به طور مزمن در ایران سرمایه‌گذاری ناکافی کرده است، که شکایت‌هایی را از سوی تهران برانگیخته و بر تمایل آن‌ها برای تن دادن به فشار چین تأثیر می‌گذارد.