به نقل از «ایران اکونومیست»

دومین دیوار دفاعی بزرگ جهان در کجاست؟

تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۳۴۹۷۳۴

دیوار بزرگ گرگان پس از دیوار چین (به طول ۶ هزار کیلومتر)، بزرگ‌ترین دیوار دفاعی جهان است. این دیوار که ۲۰۰ کیلومتر طول دارد در ۲۹ تیرماه سال ۱۳۷۸ به ثبت ملی رسیده‌ است و هم‌اکنون پرونده آن به ثبت ثبت جهانی به سازمان یونسکو تحویل داده شده است.

به گزارش خبرنگار اجتماعی ایران اکونومیست؛ شاید کمتر کسی بداند که دیوار بزرگ گرگان که در متون قدیمی با نام 'مار سرخ' نیز نامیده شده‌ است، پس از دیوار چین (به طول 6 هزار کیلومتر)، بزرگ‌ترین دیوار دفاعی جهان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دیوار بزرگ گرگان یا دیوار بزرگ اسکندر و یا دیوار سرخ نیز از کنار دریای مازندران در ناحیه گمیشان آغاز شده؛ هرچند که هنوز مکان دقیق پایان یافتن دیوار مشخص نیست، اما پیش‌بینی می‌شود تا کوه‌های گلیداغ در شمال شرق کلاله ادامه یافته است. هم‌اکنون تقریباً تمام این دیوار از میان رفته‌ و تنها بخش‌های کوچکی از آن که در زیر خاک مدفون مانده، باقی است. این دیوار عظیم تاریخی که 200 کیلومتر طول دارد در 29 تیرماه سال 1378 به ثبت ملی رسیده است.

عکس دیوار دفاعی گرگان نخستین بار توسط اریک اشمیت باستان‌شناس آمریکایی ثبت شد. آقای اشمیت باستان‌شناس آمریکایی که با هواپیمای خود در سال‌های 1315و 1316 از نقاط باستانی ایران عکاسی می‌کرد، در منطقه گرگان دیوار قرمز رنگی را دید که از سمت دریای خزر به طرف کوه‌های گلیداغ امتداد دارد. وی از این دیوار عکس گرفت و این عکس‌ها سندی برای تحقیقات باستان‌شناسان ایرانی و خارجی بر این دیوار شد.

جنس دیوار از آجر، سنگ، سرب، آهک و گچ است. هرچند که در بخش‌های مختلف جنس دیوار و نوع ساخت آن کمی باهم متفاوت است. شواهد متعددی از وجود کوره‌های آجرپزی در امتداد دیوار حکایت دارد. این کوره‌ها در عمق زمین و در ابعاد 8 در 8 ساخته شده بودند که چند نمونه آن‌ها توسط کارشناسان کشف شده است. محققان دانشگاه ادینبورگ پس از بررسی‌های مختلف اعلام کرده‌اند که احتمالاً بیش از ده‌ها میلیون قطعه آجر بزرگ برای ساخت این دیوار استفاده شده است. وسعت دیوار و شیوه ساخت آن به گونه‌ای بوده است که بیش از 30 هزار سرباز می‌توانستند روی آن مستقر شوند و به نگهبانی از مواضع، در برابر دشمن بپردازند.

مطابق با تشخیص باستان‌شناسان قدمت این دیوار به دوره ساسانی باز می‌گردد. همچنین یک تیم باستان‌شناسی مرکب از محققان ایرانی و بریتانیایی موفق شده‌اند تاریخ احداث آن را سده 5 یا 6 میلادی تعیین کنند. پادشاهان ساسانی که با امپراتوری روم شرقی جنگ‌های مداومی داشتند از سوی شمال نیز با تهدید قوم هون (Hun) و دیگر اقوام شمالی رو به رو بودند؛ بنابراین این دیوار می‌توانست محل رخنه این اقوام را به داخل ایران در فواصل کوهستان‌های قفقاز و خط ساحلی دریای مازندران ببندد.

مطابق با اخبار منتشر شده متأسفانه در سال‌های گذشته و در سایه عدم نظارت و کنترل ضعیف نهادهای ذی‌ربط، صدها هزار قطعه از آجرهای این دیوار تاریخی برای ساخت‌وساز بناهای مسکونی مناطق پیرامونی به یغما رفت؛ به‌گونه‌ای که کمتر خانه‌ای با عمر بیش از 30 سال این منطقه را می‌توان یافت که حداقل چند صد آجر از آجرهای دیوار تاریخی گرگان را در خود جای نداده باشد.

در حال حاضر تخریب این دیوار به شکل دیگری ادامه دارد تا آنجا که برخی از افراد محلی به‌واسطه کشت محصول با ادوات کشاورزی خسارات بسیاری به این اثر تاریخی وارد کردند.

گفتنی است دی ماه سال گذشته احمد تجری مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گلستان از ارسال پرونده ثبت جهانی دیوار بزرگ گرگان به دفتر ثبت جهانی خبر داد و گفت: قبل از تکمیل پرونده ثبت جهانی باید اقدامات اولیه از جمله بسترسازی برای زیرساخت‌های گردشگری، نصب تابلو، تعیین و تصویب حریم دیوار، ساماندهی کارگاه‌های کاوش و تبدیل به سایت موزه اجرا شود که این اقدامات نیازمند تأمین اعتبارات کافی است.

به گواهی اجماع قاطبه کارشناسان حوزه گردشگری، ثبت جهانی این اثر و لزوم حفاظت و نگه‌داشت صحیح آن می‌تواند موجب توجه بیشتر به دیوار دفاعی گرگان شود و در نهایت امکان تخریب و دست‌اندازی به آن را نیز تا حد زیادی کاهش دهد.

 

منبع: خبرگزاری تسنیم

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: دیوار بزرگ گرگان دیوار دفاعی ثبت جهانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۳۴۹۷۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راز «نفرین توت عنخ آمون» که بیش از ۲۰ نفر را کشت سرانجام فاش شد

هنگامی که گروهی از محققان در سال ۱۹۲۲ مقبره «شاه توت‌» را باز کردند، مجموعه‌ای از اتفاقات منجر شد تا ۲۰ نفر از آنها هر کدام به شیوه‌ای عجیب کشته شوند. اتفاقی که به «نفرین توت عنخ‌آمون» معروف شد. حالا یک دانشمند ادعا می‌کند که علت این راز عجیب را کشف کرده است.

به گزارش ایسنا، به نقل از روزیاتو، متون مصر باستان تهدید کرده‌اند که هرکسی که بقایای یک عضو مومیایی‌شده خانواده سلطنتی را بر هم بزند، بر اثر بیماری که هیچ‌ پزشکی توان تشخیص آن را ندارد کشته خواهد شد. با این حال راس فلوز معتقد است که یک دلیل بیولوژیکی پشت این مرگ‌های مرموز وجود داشته است.

هاوارد کارتر اولین دانشمندی که وارد مقبره توت عنخ‌آمون شد

این مطالعه مشخص کرد که علت مسمومیت با تشعشعات، ناشی از عناصر طبیعی حاوی اورانیوم و زباله‌های سمی است که عمداً داخل آرامگاه مهر و موم شده قرار داده شده بود.

سطح تشعشعات داخل مقبره توت عنخ آمون به قدری بالاست که هر فردی که با آن تماس پیدا کند به احتمال زیاد به دوز کشنده بیماری تشعشع و سرطان مبتلا می‌شود.

فلووز در مطالعه خود نوشت: «جمعیت مصر چه در دوران باستان و چه معاصر با بروز غیرمعمول سرطان‌های مربوط به فرآیند خونسازی، استخوان/خون/لنف روبه‌رو بوده‌اند که علت اصلی شناخته‌شده آن قرار گرفتن در معرض اشعه است».

قرار گرفتن در معرض این مواد می‌تواند منجر به سرطان‌های خاصی شود، مانند سرطانی که جان هاوارد کارتر باستان‌شناس را گرفت. او اولین فردی بود که بیش از ۱۰۰ سال پیش پا به درون مقبره شاه توت گذاشت و تابوت‌ حفاظت‌شده فرعون را پیش روی خود دید. 

هاوارد کارتر (راست) در حال قدم زدن با لرد کارناروون (چپ) بیرون مقبره توت عنخ‌آمون در سال ۱۹۲۲ لرد کارناروون تا سال‌ها اولین قربانی «نفرین فرعون» تلقی می‌شد

کارتر در سال ۱۹۳۹ پس از مبارزه‌ای طولانی با لنفوم هوچکین که گمان می‌رفت ناشی از مسمومیت با تشعشعات باشد، درگذشت.

لرد کارناروون، سرمایه‌گذار بریتانیایی این پروژه و یکی دیگر از مردانی که به آرامگاه پر از گنجینه قدم گذاشت، پنج ماه بعد از این کشف بر اثر مسمویت خونی ناشی از گزش شدید پشه درگذشت. او اولین قربانی نفرین فرعون بود.

ناهار در مقبره؛ تمام باستان‌شناسان حاضر در این عکس در دهه ۵۰ زندگی‌شان درگذشتند

سایر افراد درگیر در این حفاری بر اثر خفگی، سکته مغیز، دیابت، نارسایی قلبی، ذات‌الریه، مسمومیت، مالاریا و قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس جان باختند. همه آنها در دهه ۵۰ سالگی خود از دنیا رفتند.

آرتور ویگال، مصرشناس بریتانیایی، که در مراسم بازگشایی مقبره توت عنخ‌آمون شرکت کرده بود به بال و پر دادن به افسانه نفرین متهم شد. او به همکارانش گفته بود که کارناروون پس از ورود به مقبره «در عرض شش هفته» خواهد مرد. خود ویگال هم در ۵۴ سالگی بر اثر سرطان درگذشت.

در حالی که می‌توان این مرگ‌ها را عجیب دانست، نظریه نفرین نیز احتمالاً با اتفاقات عجیبی که هنگام باز شدن مقبره اتفاق افتاد تقویت شده است.

طبق گزارش نشنال جئوگرافیک، در حول و حوش زمانی که حفاری‌ها مقبره را باز کردند، قاهره دچار قطعی برق عجیب و طوفان شن شد.

در یک نقطه دیگر در طول حفاری، سگ مورد علاقه کارناروون ظاهراً زوزه‌ای هولناک کشید و ناگهان افتاد و مُرد.

با این حال، این رادیواکتیویته تنها به مقبره شاه جوان ختم نشده است. مطالعات مدرن سطوح بسیار بالایی از تشعشعات را در مقبره‌های مصر باستان، در حد ۱۰ برابر استانداردهای ایمنی پذیرفته شده، تأیید می‌کند.

این مطالعه که در Journal of Scientific Exploration منتشر شد، توضیح داد که سطوح بالای تشعشعات در ویرانه‌های مقبره پادشاهی قدیم، در دو مکان در جیزه و در چندین مقبره زیرزمینی در سقارا نیز ثبت شده است. همین نتیجه در سرتاسر مقبره اوزیریس در جیزه نیز یافت شد.

گلدان‌های حاوی مواد ناشناس که زیر هرم پله‌ای کشف شدند

مطالعات دیگر مستقیماً گاز رادون را در مکان‌های مختلف مقبره‌های سقارا اندازه‌گیری کرده‌اند.

هزاران گلدان حفاری شده در زیر هرم پله‌ای در دهه ۱۹۶۰ حاوی بیش از ۲۰۰ تن مواد ناشناس بود که هنوز شناسایی نشده‌اند  و این نشان می‌دهد که سموم با بقایای مومیایی دفن شده‌اند.

انتهای پیام